عوارض جراحی پروستات که به عنوان پروستاتکتومی نیز شناخته می‌شود، ممکن است برای برخی از افرادی که باید این جراحی را انجام دهند نگران کننده باشد. این جراحی یک روش رایج برای درمان بیماری‌هایی مانند سرطان پروستات و هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) است. در حالی که جراحی می‌تواند یک گزینه درمانی موثر باشد، مهم است که از عوارض جانبی احتمالی که ممکن است بعد از جراحی رخ دهند آگاه باشید. در این مقاله با ما همراه باشید تا عوارض جانبی رایج مرتبط با جراحی پروستات را بررسی کنیم، و نکاتی را برای بهبود کامل و گذراندن دوران نقاهت ارائه کنیم. رایج‌ترین عوارض جراحی پروستات جراحی پروستات می‌تواند منجر به عوارض جانبی مختلفی شود که بسته به تکنیک جراحی و عوامل فردی ممکن است از نظر شدت و مدت زمان متفاوت باشند. در این بخش به برخی از رایج‌ترین عوارض این جراحی خواهیم پرداخت: بی اختیاری ادرار بی اختیاری ادرار یا نشت غیر ارادی ادرار یکی از عوارض جانبی شایع جراحی پروستات است. در حالی که این مشکل معمولاً موقتی است، می‌تواند برای بسیاری از بیماران باعث نگرانی شود. خوشبختانه، راهکارهای موثری برای مدیریت بی اختیاری ادرار، از جمله تمرینات لگن، فیزیوتراپی و اصلاح سبک زندگی وجود دارد. توجه به این نکته ضروری است که بی اختیاری ادرار در اثر جراحی پروستات معمولاً با گذشت زمان با مداخلات پزشکی بهبود می‌یابد. اختلال نعوظ اختلال نعوظ (ED) یکی دیگر از عوارض جانبی احتمالی جراحی پروستات است. اختلال در اعصاب و رگ‌های خونی در طول عمل می‌تواند بر توانایی آقایان برای حفظ نعوظ تأثیر بگذارد. این نکته ضروری است که بیماران بتوانند بدون خجالت و به راحتی در مورد این مشکل با اورولوژیست خود صحبت کنند. لذا بهتر است به بهترین اورولوژیست در تهران مراجعه کنید.  برای درمان این مشکل، گزینه‌های درمانی مختلف از جمله داروها و مشاوره می‌توانند به مدیریت و بهبود عملکرد نعوظ بعد از جراحی کمک کنند. این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: مراقبت‌های بعد از جراحی پروستات مدیریت عوارض جراحی پروستات در دوران نقاهت در حالی که تجربه عوارض جانبی پس از جراحی پروستات می‌تواند چالش برانگیز باشد، استراتژی‌های متعددی برای مدیریت موثر آن‌ها و تسهیل روند بهبودی وجود دارند. برخی از آن‌ها عبارتند از: مراجعه به یک اورولوژیست حاذق بهتر است با یک متخصص با تجربه پس از جراحی پروستات مشورت کنید. او می‌تواند با توجه به شرایط فردی شما، راهنمایی شخصی سازی شده به شما ارائه دهد و تمرینات خاصی را توصیه کند. همچنین یک متخصص می‌تواند گزینه‌های درمانی مناسب را بر اساس نیازهای فردی شما پیشنهاد کند. تمرینات لگن تمرینات لگن مانند کگل برای بهبود کنترل ادرار و تقویت عضلات درگیر در کنترل مثانه موثر است. یک اورولوژیست یا فیزیوتراپیست می‌تواند شما را در انجام صحیح این تمرینات راهنمایی کند. این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: تمرینات کگل برای پروستات اصلاح سبک زندگی ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به بهبودی سریع‌تر افراد کمک کند. این تغییرات می‌توانند شامل حفظ وزن سالم، داشتن یک رژیم غذایی متعادل، هیدراته ماندن و اجتناب از مصرف بیش از حد کافئین و الکل باشند. اعمال این تغییرات در سبک زندگی می‌تواند بر عملکرد ادرار و نعوظ تأثیر مثبت بگذارد. صبوری و گذر زمان می‌توان گفت واضح است که رسیدن به بهبودی کامل زمان بر است. در طی مسیر بهبودی باید صبور باشید و درک کنید که عوارض جانبی ممکن است به تدریج طی هفته‌ها یا ماه‌ها بهبود یابند. در طی این زمان نباید به علت عوارض جراحی پروستات ناامید شوید و تلاش کنید با دستورات پزشک خود، هر چه زودتر به بهبودی کامل دست یابید.  این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: علت بزرگ شدن پروستات در جوانی چیست؟ نتیجه گیری جراحی پروستات می‌تواند یک گزینه درمانی موثر برای بیماری‌های مختلف مرتبط با پروستات باشد. در حالی که ممکن است این جراحی با عوارض جانبی بالقوه همراه باشد، درک و مدیریت این عوارض جانبی برای بهبودی کامل بسیار مهم است. با انجام تمرینات لگن، اصلاح سبک زندگی و مراجعه منظم به بهترین اورولوژیست، می‌توانید روند بهبودی را به طور موثرتری طی کنید.

عفونت ادراری یکی از مشکلات شایع مربوط به سیستم ادراری است که افراد زیادی را درگیر می‌کند. آگاهی از علائم و روش‌های درمان این عارضه اهمیت بسیار زیادی دارد. در این مقاله با ما همراه باشید تا به طور کامل این موضوع را بررسی کنیم. عفونت مجرای ادراری چیست؟ این بیماری نوعی عفونت است که در هر قسمت از سیستم ادراری که شامل کلیه‌ها، مثانه، حالب‌ها و مجرای ادرار می‌شود، رخ می‌دهد. این عارضه معمولاً به دلیل ورود باکتری‌ها به مجاری ادراری از طریق مجرای ادرار و تکثیر در سیستم ادراری ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند هم مردان و هم زنان را درگیر کند، اگرچه در زنان شیوع بیشتری دارد. در حالی که عفونت‌های ادراری معمولاً جدی نیستند و به راحتی با آنتی بیوتیک‌ها قابل درمان هستند، می‌توانند باعث درد و ناراحتی شوند. علائم عفونت مجرای ادراری این علائم در همه افراد مبتلا به این بیماری به وضوح ظاهر نمی‌شوند؛ اما اکثر افراد مبتلا، معمولا یک یا دو مورد از علائم زیر را تجربه می‌کنند: علائم عفونت با توجه به نوع آن برای هر یک از انواع مختلف عفونت، علائم متفاوتی با توجه به ناحیه ای که عفونت در آن رخ می‌دهد، وجود دارند، در ادامه علائم هر یک از این عفونت‌ها را بررسی خواهیم کرد: پیلونفریت حاد: التهاب مثانه: اورتریت: علت ابتلا به عفونت مجرای ادرار چیست؟ عوامل زیادی باعث افزایش احتمال ابتلا به این بیماری می‌شوند. علل ابتلا به این عفونت بسته به نوع التهاب متفاوت است، برخی از رایج‌ترین علل ابتلا به این عارضه عبارتند از: علت ابتلا به التهاب مثانه: این نوع عفونت ناشی از ورود باکتری‌ها از طریق مجاری ادراری به سیستم ادراری و سپس تکثیر در مثانه است. در بیشتر موارد باکتری اشریشیا کولی باعث این نوع عفونت است. این نوع باکتری در دستگاه گوارش و روده وجود دارد و رابطه جنسی نیز ممکن است منجر به عفونت در مثانه شود. علت ابتلا به اورتریت: بیماری‌های مقاربتی، مانند: عوامل خطر عفونت ادراری افرادی هستند که بیشتر از سایرین به عفونت ادراری مبتلا می‌شوند، برخی از عواملی که در ابتلا به این عارضه تاثیرگذار هستند عبارتند از: این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: خون ادراری تشخیص عفونت ادراری برای تشخیص دقیق این عارضه، متخصص اورولوژی آزمایش ادرار را برای افراد تجویز خواهد کرد تا وجود عفونت، گلبول‌های قرمز خون یا باکتری در ادرار بررسی شود. بررسی آزمایشگاهی نمونه ادرار مشخص می‌کند که آیا عفونت التهابی وجود دارد یا نه. اگرچه هیچ آزمایش ساده ای وجود ندارد که تشخیص دهد آیا التهاب در دستگاه ادراری فوقانی یا تحتانی وجود دارد، تب و درد می‌توانند نشان دهند که التهاب به کلیه رسیده است. درمان عفونت ادراری اگر فردی علائم مشخصی از این عفونت را نشان دهد، درمان اولیه و موثر آنتی بیوتیک است. نوع دارو و مدت زمان درمان با توجه به وضعیت عمومی سلامت بیمار و نوع باکتری‌های تشخیص داده شده در آزمایش ادرار تعیین می‌شود. درمان اولیه عفونت ادراری شایع‌ترین داروهایی که برای درمان عفونت‌های جزئی مجاری ادراری استفاده می‌شوند، عبارتند از: پیشگیری از عفونت ادراری موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به این عفونت را کاهش دهند: نتیجه گیری راه‌های مختلفی برای درمان سریع عفونت ادراری وجود دارند اما بهتر است تا حد امکان اقدامات پیشگیرانه را اتخاذ کنید تا دیگر نیازی به مصرف آنتی بیوتیک‌ها نداشته باشید. به یاد داشته باشید که در صورت تجربه‌ی هر یک از علائم ذکر شده در این مقاله، در اسرع وقت به بهترین اورولوژیست در تهران مراجعه کنید.

مراقبت‌های بعد از جراحی پروستات از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند زیرا جراحی پروستات یک روش پزشکی مهم است که نیاز به بررسی و برنامه ریزی دقیق دارد و مراقبت‌های پس از آن به همان اندازه برای اطمینان از بهبودی کامل مهم هستند. در این مقاله با ما همراه باشید تا به طور کامل به بررسی مراقبت‌های بعد از جراحی پروستات بپردازیم.  بلافاصله بعد از جراحی پروستات برای کمک به تخلیه مثانه در طول دوران نقاهت پس از جراحی، یک کاتتر در آلت تناسلی قرار داده می‌شود. کاتتر باید به مدت یک تا دو هفته در محل باقی بماند. بستری شدن در بیمارستان ممکن است برای چند روز ضروری باشد، اما به طور کلی می‌توانید پس از 1 تا 4 روز به خانه برگردید.  به یاد داشته باشید که پس از جراحی پروستات موارد زیر را حتما باید انجام دهید: این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: اندازه طبیعی پروستات چقدر است؟ برخی از مراقبت‌های بعد از جراحی پروستات  در صورتی که می‌خواهید پس از جراحی پروستات بسیار سریع به بهبودی کامل دست یابید، باید موارد زیر را مد نظر داشته باشید: استراحت کافی  پس از جراحی پروستات، اولویت دادن به استراحت و دادن زمان به بدن برای بهبودی ضروری است. بسته به نوع جراحی انجام شده، جراح شما دستورالعمل‌های خاصی را در مورد مدت زمان استراحت در بستر یا فعالیت بدنی محدود ارائه می‎دهد. رعایت این دستورالعمل‌ها در پیشگیری از عوارض و امکان بهبودی سریع‌تر بسیار مهم است. کنترل درد درد و ناراحتی پس از جراحی پروستات طبیعی است. جراح شما داروهای ضد درد مناسبی را برای کمک به مدیریت درد پس از عمل تجویز می‌کند. مصرف داروهای تجویز شده طبق دستور پزشک ضروری است. اگر درد شما خیلی شدید شد یا برای مدت طولانی ادامه داشت، فوراً به جراح خود اطلاع دهید. مراقبت از محل جراحی مراقبت مناسب از برش جراحی برای جلوگیری از عفونت و بهبودی ضروری است. دستورالعمل‌های جراح خود را در مورد نحوه تمیز و خشک نگه داشتن محل برش دنبال کنید. از فرو بردن برش در آب تا زمان بهبودی کامل خودداری کنید. در صورت مشاهده علائم عفونت مانند قرمزی، تورم یا ترشحات غیرعادی، فوراً به جراح خود مراجعه کنید. مدیریت عملکرد ادرار جراحی پروستات می‌تواند عملکرد ادرار را به طور موقت تحت تاثیر قرار دهد. تجربه بی اختیاری ادرار یا مشکل در ادرار کردن بعد از عمل طبیعی است. پزشک شما ممکن است تمریناتی را برای تقویت عضلات کف لگن توصیه کند یا برای مدیریت این علائم دارویی تجویز کند. پیروی از توصیه‌های جراح و مصرف آب کافی برای بهبود عملکرد دفع ادرار بسیار مهم است. این مقاله نیز ممکن اسیت برای شما مفید باشد: تمرینات کگل برای پروستات مدیریت عملکرد روده جراحی پروستات می‌تواند بر عملکرد روده نیز تأثیر بگذارد. یبوست به دلیل استفاده از داروهای مسکن و تغییر در سطح فعالیت، یک مسئله رایج است. هیدراته ماندن، خوردن یک رژیم غذایی غنی از فیبر، و فعالیت بدنی سبک می‌تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند. بازگشت تدریجی به فعالیت‌ها با پیشرفت بهبودی، می‌توانید به تدریج فعالیت‌های روزانه خود را از سر بگیرید. با این حال، فرصت دادن به بدن و اجتناب از فعالیت بیش از حد ضروری است. با تمرینات سبک مانند پیاده روی شروع کنید و به تدریج شدت آن را طبق توصیه پزشک خود افزایش دهید. تا زمانی که جراح اجازه ندهد، از بلند کردن اجسام سنگین، فعالیت‌های شدید و آمیزش جنسی خودداری کنید. نتیجه گیری مراقبت‌های بعد از جراحی پروستات نقشی حیاتی در تضمین بهبود موفقیت آمیز دارند. با پیروی از موارد ذکر شده در این مقاله، بیماران می‌توانند بهبودی را تسهیل کنند، درد را مدیریت کنند و کیفیت زندگی خود را بازیابند. به یاد داشته باشید که برای راهنمایی بهتر در طول دوران بهبودی خود با اورولوژیست خود مشورت کنید.

بهترین متخصص سنگ کلیه در تهران باید دارای چندین ویژگی کلیدی باشد تا بهترین نتایج درمانی را برای بیماران به ارمغان بیاورد. سنگ کلیه یکی از بیماری‌های رایج در بین افراد است. از همین رو بسیاری از افراد همواره به دنبال بهترین متخصص سنگ کلیه هستند. در این مقاله قصد داریم تا به ویژگی‌های بهترین دکتر سنگ کلیه بپردازیم و شما را با بهترین دکتر اورولوژی در تهران آشنا کنیم. چگونه بهترین متخصص سنگ کلیه در تهران را پیدا کنیم؟ برای پیدا کردن بهترین دکتر درمان سنگ کلیه می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید که عبارتند از: 1-پرس و جو از آشنایان بسیاری از افراد اطراف ما و آشنایان ممکن است دچار سنگ کلیه شده باشند و آن را درمان کرده باشند. شما می‌توانید برای پیدا کردن بهترین دکتر از این افراد کمک بگیرید. 2- شبکه‌های اجتماعی یکی از ابزاری که در اختیار همه افراد قرار دارد شبکه‌های مجازی است. شما می‌توانید با استفاده از این پلتفرم‌ها بهترین دکتر را پیدا کنید و در بخش کامنت نظرات بیماران را مشاهده کنید . 3-جست و جو در گوگل از سرچ گوگل در دو حالت می‌توانید استفاده کنید. حالت اول زمانی است که شما اسم پزشک را دارید، سرچ کرده و نظرات و اطلاعاتی در رابطه با پزشک مورد نظر به دست می‌آورید. حالت دوم زمانی است که به دنبال پزشک هستید و از کلمه بهترین متخصص سنگ کلیه در تهران برای سرچ کردن استفاده می‌کنید و از لیست پزشکان موجود با تحقیقات و بررسی بهترین را پیدا می‌کنید. بهترین متخصص سنگ کلیه در غرب تهران کیست؟ دکتر داریوش محمدی متخصص کلیه و مجاری ادراری، فلوشیپ اندویورولوژی و بهترین متخصص اورولوژی هستند. سوابق تحصیلی دکتر سوابق علمی دکتر برای درمان چه بیماری‌هایی می‌توان به بهترین متخصص اورولوژی مراجعه کرد؟

زگیل تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط گونه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. با درک عواملی که در ایجاد این وضعیت نقش دارند، افراد می‌توانند اقدامات پیشگیرانه‌ای برای محافظت از سلامت جنسی خود انجام دهند. در این مقاله با ما همراه باشید تا به بررسی علل ابتلا به این عارضه بپردازیم.  زگیل تناسلی چیست؟ زگیل‌های تناسلی برجستگی‌های گوشتی رنگ کوچکی هستند که در ناحیه تناسلی و مقعد یا اطراف آن ظاهر می‍شوند. این زگیل‌ها توسط سویه‌های خاص ویروس HPV، عمدتاً نوع 6 و 11 HPV ایجاد می‌شوند و می‌توانند از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند که اغلب به صورت زگیل تکی یا خوشه‌ای ظاهر می‌شوند. زگیل تناسلی می‌تواند بدون درد باشد یا باعث دردی خفیف شود، اما معمولاً با خطرات جدی برای سلامتی همراه نیست. با این حال، وجود زگیل تناسلی نشان دهنده افزایش خطر سایر عوارض مرتبط با HPV، مانند سرطان دهانه رحم، مقعد یا آلت تناسلی است. آیا می‌خواهید علائم زگیل تناسلی را بدانید؟ این مقاله را به شما پیشنهاد می‌کنیم: علائم زگیل تناسلی چرا افراد به زگیل تناسلی مبتلا می‌شوند؟ زگیل تناسلی عمدتاً از طریق تماس جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می‌شود. ویروس HPV می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود، حتی اگر زگیل یا علائم قابل مشاهده‌ای وجود نداشته باشند. توجه به این نکته مهم است که استفاده از کاندوم در طول رابطه‌ی جنسی می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد، اما محافظت کامل را تضمین نمی‌کند زیرا HPV می‌تواند قسمت‌هایی که تحت پوشش کاندوم نیستند را، آلوده کند. علاوه بر رابطه‌ی جنسی، عوامل دیگری نیز می‌توانند در انتقال این عارضه نقش داشته باشند: چگونه از زگیل تناسلی پیشگیری کنیم؟ پیشگیری از زگیل تناسلی با هدف ایمن ماندن از خطر عفونت HPV اهمیت زیادی دارد. در این بخش به برخی از اقدامات پیشگیرانه موثر اشاره خواهیم کرد:  در این مقاله در مورد واکسن گارداسیل بیشتر بخوانید: واکسن گارداسیل نتیجه گیری زگیل تناسلی توسط سویه‌های خاصی از ویروس HPV ایجاد می‌شود و در درجه‌ی اول از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. با داشتن رابطه‌ی جنسی ایمن و زدن واکسن، افراد می‌توانند خطر ابتلا به این عارضه را کاهش دهند و سلامت کلی جنسی خود را ارتقا دهند. به یاد داشته باشید، زمانی که صحبت از محافظت از خود و شریک زندگیتان در برابر زگیل تناسلی و سایر بیماری‌های مقاربتی باشد، پیشگیری امری کلیدی است.

علائم زگیل تناسلی که می‌توانند در تصور افراد بسیار ترسناک و نگران کننده به نظر برسند، نیاز به توجه زیادی دارند زیرا ممکن است در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، برای افراد مشکل آفرین باشند. در این مقاله با ما همراه باشید تا به بررسی کامل علائم زگیل تناسلی بپردازیم.  خصوصیات ظاهری زگیل تناسلی معمولاً به صورت زائده‌های برجسته در ناحیه تناسلی یا اطراف آن ظاهر می‌شود. ظاهر آن‌ها معمولاً گوشتی و صورتی است. اندازه زگیل‌ها می‌تواند متفاوت باشد، از خوشه‌های بسیار کوچک گرفته تا زگیل‌های مشخص و بزرگ‌تر. زگیل تناسلی اغلب به صورت خوشه ای یا گروهی ایجاد می‌شود. آن‌ها ممکن است به صورت چند زگیل نزدیک به هم ظاهر شوند و شکلی شبیه گل کلم ایجاد کنند. زگیل‌ها را می‌توان در فرج، واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی، کیسه بیضه یا اطراف مقعد یافت. بافت زگیل تناسلی می‌تواند متفاوت باشد. برخی از زگیل‌ها ممکن است سطح صافی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بافتی ناهموار داشته باشند. بافت زگیل می‌تواند به عواملی مانند اندازه، محل و عمر زگیل بستگی داشته باشد. محل قرارگیری زگیل تناسلی در مردان و زنان زگیل تناسلی در مردان  زگیل تناسلی در زنان انواع اندازه، شکل و رنگ زگیل تناسلی زگیل تناسلی می‌تواند به طور قابل توجهی از نظر اندازه متفاوت باشد. آن‌ها ممکن است به صورت زگیل‌های کوچک که به سختی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده می‌شوند ظاهر شوند و یا بزرگتر و شبیه گل کلم تبدیل باشند. اندازه زگیل تناسلی می‌تواند به عواملی مانند پاسخ ایمنی فرد، مدت زمان عفونت و سویه خاص HPV بستگی داشته باشد. برخی از زگیل‌ها ممکن است ظاهری صاف داشته باشند و به صورت لکه‌های صاف یا کمی برجسته روی پوست ظاهر شوند. برخی دیگر ممکن است بیشتر برآمده باشند و برجستگی‌های کوچکی را تشکیل دهند. زگیل‌های کشیده نیز می‌توانند در نواحی دارای چین و چروک‌های پوستی ایجاد شوند. شکل زگیل تناسلی می‌تواند تحت تاثیر عواملی مانند محل آن‌ها و پاسخ ایمنی فرد قرار گیرد. در حالی که زگیل تناسلی معمولاً به رنگ گوشتی یا صورتی توصیف می‌شود، اما می‌تواند رنگ‌های دیگری نیز داشته باشد. رنگ زگیل تناسلی می‌تواند از رنگ گوشتی تا صورتی، قرمز یا حتی قهوه ای متغیر باشد. رنگ خاص آن ممکن است به عوامل مختلفی از جمله رنگ پوست فرد، سویه‌ی خاص HPV و وجود هرگونه عفونت یا التهاب ثانویه بستگی داشته باشد. خارش یا درد در ناحیه زگیل تناسلی زگیل تناسلی می‌تواند باعث خارش در ناحیه آسیب دیده شود. خارش ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد. بسته به فرد و ویژگی‌های خاص زگیل نیز می‌تواند مداوم یا متناوب باشد. احساس خارش ممکن است در خود زگیل یا به پوست اطراف گسترش یابد. همراه با خارش، زگیل تناسلی می‌تواند باعث احساس سوزش یا حساسیت هم شود. ناحیه آسیب دیده ممکن است نسبت به لمس حساسیت داشته باشد. سوزش یا حساسیت ممکن است در صورت تحریک یا زخمی شدن زگیل‌ها، مانند هنگام فعالیت جنسی یا هنگام تمیز کردن ناحیه، افزایش یابد. زگیل تناسلی می‌تواند باعث مشکلاتی حین فعالیت جنسی شود. اصطکاک و فشار در حین مقاربت می‌تواند زگیل‌ها را تحریک کند و منجر به افزایش خارش، سوزش یا حساسیت شود. پوشیدن لباس‌های تنگ، به‌ویژه لباس‌های زیر یا شلوارهایی که روی زگیل‌ها ساییده می‌شوند، نیز می‌تواند ناراحتی را تشدید کند. وجود زگیل تناسلی ممکن است برای برخی افراد منجر به کاهش رضایت جنسی شود. به یاد داشته باشید که زگیل تناسلی توسط سویه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود که یک عفونت مقاربتی است. ارزیابی پزشکی، درمان و اقدامات پیشگیرانه مناسب برای مدیریت این بیماری و جلوگیری از انتقال آن ضروری است. خونریزی در هنگام آمیزش جنسی یا پس از ضربه‌های جزئی به زگیل تناسلی زگیل تناسلی از رشد بافت غیر طبیعی ناشی از سویه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) تشکیل شده است. در داخل این زگیل‌ها، رگ‌های خونی تحریک پذیری وجود دارند که بیشتر مستعد خونریزی هستند. وجود این رگ‌های خونی باعث می‌شود زگیل‌ها در هنگام آسیب دیدگی یا تحریک شدن مستعد خونریزی شوند. در هنگام آمیزش جنسی یا هر فعالیتی که شامل اصطکاک یا تماس مستقیم با زگیل است، احتمال خونریزی وجود دارد. اصطکاک و فشار می‌تواند باعث پارگی رگ‌های خونی نازک در زگیل و منجر به خونریزی شود. به طور مشابه، تروما یا آسیب جزئی به زگیل‌ها، مانند خراش یا مالش تصادفی، نیز می‌تواند منجر به خونریزی شود. برای به حداقل رساندن خطر خونریزی و سایر عوارض، توصیه می شود از هر گونه فعالیتی که ممکن است باعث ضربه یا تحریک زگیل شود خودداری کنید. استفاده از روان کننده‌های مناسب در طول فعالیت جنسی و پوشیدن لباس‌های گشاد می‌تواند به کاهش اصطکاک و به حداقل رساندن احتمال خونریزی کمک کند. زگیل تناسلی بدون علائم توجه به این نکته مهم است که همه موارد زگیل تناسلی علائم قابل توجهی از خود نشان نمی‌دهند. برخی از افراد آلوده به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود ممکن است بدون علامت باقی بمانند، به این معنی که هیچ گونه زگیل قابل مشاهده یا ناراحتی مرتبط را تجربه نمی‌کنند. این امر می‌تواند تشخیص عفونت بدون ارزیابی پزشکی مناسب را دشوار کند. به دلیل عدم وجود علائم بالقوه، غربالگری‌ها و معاینات منظم برای تشخیص زگیل تناسلی و سایر عفونت‌های مقاربتی (STI) بسیار مهم است. معاینات معمول توسط یک متخصص، مانند متخصص زنان یا اورولوژیست، می‌تواند به شناسایی هرگونه علائم عفونت، حتی در صورت عدم وجود زگیل یا علائم، کمک کند. این غربالگری‌ها ممکن است شامل بازرسی بصری ناحیه تناسلی، آزمایش پاپ اسمیر برای زنان برای بررسی تغییرات دهانه رحم یا سایر آزمایش‌های تشخیصی باشد. غربالگری‌ها و معاینات منظم به چند دلیل مهم هستند: حتی در صورت عدم وجود علائم، مهم است که غربالگری‌ها و معاینات منظم را در اولویت قرار دهید، به خصوص اگر از نظر جنسی فعال هستید یا به طور بالقوه ای در معرض HPV قرار گرفته اید. اگر در مورد سلامت جنسی خود نگرانی دارید یا مشکوک به ابتلا به زگیل تناسلی یا سایر بیماری‌های مقاربتی قرار گرفته اید، توصیه می‌شود برای ارزیابی، آزمایش و راهنمایی مناسب با یک اورولوژیست حاذق مشورت کنید.  

سرطان حالب، همان تکثیر غیر معمول سلول‌ها در پوشش داخلی لوله‌هایی به نام حالب است که کلیه‌ها و مثانه را به هم وصل می‌کنند و با انتقال ادرار تولید شده توسط کلیه‌ها به مثانه، نقش مهمی در دستگاه ادراری دارند. این بیماری نسبتاً نادر است و عمدتاً افراد مسن و کسانی را که سابقه سرطان مثانه دارند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این مقاله با ما همراه باشید تا به بررسی دقیق این بیماری بپردازیم.  علائم سرطان حالب علائم و نشانه‌های سرطان حالب می‌توانند متفاوت باشند، اما به طور کلی شامل موارد زیر است: توجه به این نکته مهم است که این علائم می‌توانند ناشی از شرایط دیگر نیز باشد و داشتن یک یا چند مورد از این علائم لزوماً به معنای ابتلا به سرطان حالب نیست. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که برای معاینه و تشخیص مناسب به یک اورولوژیست مراجعه کنید. علت سرطان حالب علت دقیق ابتلا به این بیماری نامشخص است. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های درون پوشش داخلی حالب دچار تغییرات ژنتیکی (جهش) در DNA خود شوند. DNA حاوی دستورالعمل‌هایی است که رفتار سلول را هدایت می‌کنند. این جهش‌ها سلول‌ها را وادار می‌کنند تا به سرعت تکثیر شوند و فراتر از طول عمر طبیعی خود باقی بمانند. در نتیجه توده غیر طبیعی سلولی تشکیل می‌شود که می‌تواند منجر به انسداد حالب یا گسترش سلول‌های سرطانی به سایر قسمت‌های بدن شود. عوامل تاثیرگذار در ابتلا به سرطان حالب  تشخیص سرطان حالب روش‌های تشخیصی و آزمایش‌های مورد استفاده برای شناسایی سرطان حالب شامل موارد زیر است: درمان سرطان حالب  درمان سرطان حالب معمولاً با جراحی انجام می‌شود، اگرچه رویکرد خاص مورد استفاده به عوامل مختلفی مانند اندازه و محل سرطان، تهاجمی بودن آن و ترجیحات و اهداف فرد و متخصص بستگی دارد. جراحی جراحی اغلب برای از بین بردن سرطان حالب توصیه می‌شود. وسعت عمل جراحی به وضعیت خاص فرد بستگی دارد. در مواردی که این بیماری در مراحل اولیه باشد، جراحی ممکن است شامل برداشتن بخشی از حالب باشد. برای موارد پیشرفته‌تر، ممکن است لازم باشد حالب آسیب دیده، کلیه مرتبط (نفروورترکتومی) و بخشی از مثانه برداشته شود. شیمی درمانی در این روش از داروها برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. می‌توان آن را قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و تسهیل برداشتن آن، یا بعد از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده تجویز کرد. در موارد پیشرفته، شیمی درمانی ممکن است برای مدیریت علائم و کنترل پیشرفت سرطان استفاده شود. ایمونوتراپی  ایمونوتراپی یکی دیگر از گزینه‌های درمانی است که از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند. هدف ایمونوتراپی تداخل در توانایی سلول‌های سرطانی با هدف جلوگیری از تشخیص سیستم ایمنی بدن و تقویت پاسخ ایمنی در برابر سرطان است. ممکن است ایمونوتراپی برای سرطان پیشرفته در نظر گرفته شود که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده است. مهم‌ترین اقدام در صورت داشتن علائم سنگ حالب در صورت مشاهده‌ی علائم نگران کننده، برای تشخیص سرطان حالب مراجعه به یک اورولوژیست حاذق می‌تواند به شما کمک کند تا از وضعیت فعلی خود آگاه شوید و با کمک متخصص بهترین تصمیم را گرفته یا اقدام به شروع درمان نمایید. 

تبخال تناسلی یک بیماری مسری جنسی است که می‌تواند باعث ایجاد وقفه در رابطه جنسی فرد شود. تبخال تناسلی به علت ویروس هریس سیمپلکس ایجاد می‌شود و اگر فردی دچار آن شود، باید احتیاط‌های لازم برای رابطه جنسی با شریک زندگی خود را مراعات کند و در مواردی از این روابط مقاربتی پرهیز نماید. درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما می‌توان خطر شیوع را کاهش داد. تبخال تناسلی چیست؟ تبخال دستگاه تناسلی یک عفونت شایع جنسی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس با عبارت مخفف شده (HSV) ایجاد می شود. مهم ترین راه انتشار ویروس هرپس سیمپلکس را می‌توان رابطه‌ی جنسی دانست. بعد از عفونت اولیه، ویروس در بدن شما پنهان می‌شود و می‌تواند چندین بار در سال دوباره فعال شود. این بیماری می‌تواند باعث درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی شما شود. اما ممکن است هیچ علائم و نشانه ای از تبخال دستگاه تناسلی نداشته باشید. ذکر این نکته مهم است که در صورت آلودگی، حتی اگر هیچ زخم قابل مشاهده ای نداشته باشید، این بیماری می‌تواند در رابطه جنسی و راه‌های مقاربتی، مسری باشد. هیچ درمانی برای تبخال دستگاه تناسلی وجود ندارد، اما استفاده از برخی داروها می‌تواند علائم را کاهش دهند و همچنین خطر ابتلا به دیگران را نیز کاهش دهند. کاندوم همچنین می‌تواند به جلوگیری از شیوع عفونت این بیماری کمک کند. نشانه های تبخال تناسلی در مورد نشانه‌های تبخال تناسلی باید گفت بیشتر افرادی که به ویروس‌های نوع هریس سیمپلکس یا HSV مبتلا هستند، نمی‌دانند که به این نوع بیماری مبتلا شده اند. همچنین از آنجایی که این بیماری ممکن است هیچ علائم و نشانه ای نداشته باشد و یا علائم آن خفیف باشد، باید به درمان آن توجه کنید. علائم این بیماری ممکن است تا دوازده روز بعد از آنکه فرد در معرض ویروس قرار گیرد، شروع شده و نشانه‌های آن به شکل تبخال در دستگاه تناسلی ظاهر شود. به طور کلی می‌توان گفت نشانه‌ها و علائم تبخال تناسلی شامل موارد زیر می‌شوند: در زمان بروز این بیماری، می‌توان علائم و نشانه‌هایی مشابه با بیماری آنفولانزا نظیر تورم غدد لفناوری در قسمت کشاله ران‌ها، همچنین درد‌های عضلانی یا تب و سردرد را نیز مشاهده نمود. دلایل تبخال های تناسلی دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس یا HSV وجود دارند که باعث ایجاد این بیماری در انسان‌ها می‌شوند: این نوع از ویروس‌ها معمولا از راه غشاهای مخاطی وارد بدن می‌شوند. غشاهای مخاطی لایه‌های نازکی از بافت‌هایی هستند که دهانه‌های بدن شما را پوشانده اند. آن‌ها را می‌توان در بینی، دهان و اندام تناسلی مشاهده کرد. هنگامی که ویروس‌ها در داخل بدن قرار گرفتند، آن‌ها خود را در سلول‌های شما قرار می‌دهند و سپس در سلول‌های عصبی لگن می‌مانند. ویروس‌ها به راحتی تکثیر می‌شوند و یا با محیط خود سازگار می‌شوند که این باعث می‌شود تا درمان آن‌ها دشوار شود. همچنین نوع اول و دوم این ویروس را می‌توان در مایعات بدن افراد یافت که شامل بزاق، ترشحات واژن و منی می‌شود. محل بروز علائم تبخال تناسلی در زنان و مردان زخم‌ها در قسمت‌هایی از بدن که دچار عفونت شده‌اند، به وجود می‌آیند. عفونت از طریق لمس کردن و مالیدن یا خاراندن ناحیه دیگری از بدن مثل چشم‌ها منتقل می‌شود. در زنان و مردان زخم‌ها در نواحی مختلفی مثل نشیمنگاه، دهان و مقعد ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها در زنان در ناحیه واژن، دهانه رحم و نواحی خارجی اندام تناسلی به وجود می‌آیند و در مردان در نواحی آلت تناسلی، کیسه بیضه، ران‌‌ها و مجرای ادرار بروز پیدا می‌کنند. در هر فردی زگیل تناسلی متفاوت خواهد بود. این علائم و نشانه‌ها احتمال دارد برای سال‌ها عود کرده و از بین بروند و حتی ممکن است مجدداً بروز پیدا کنند. در برخی از افراد تا سال امکان وجود این عفونت وجود دارد و در برخی دیگر از افراد تبخال تناسلی با گذشت زمان کاهش پیدا می‌کند. درمان تبخال تناسلی همانطور که گفته شد، درمان می‌تواند شیوع بیماری را کاهش دهد، اما نمی‌تواند ویروس‌های هرپس سیمپلکس را درمان کند. روش درمانی می‌تواند به دو صورت همراه با دارو و مراقبت‌ها انجام شود. داروها: داروهای ضد ویروسی ممکن است به تسریع زمان بهبودی زخم‌ها و کاهش درد کمک کنند. داروها ممکن است در اولین علائم شیوع که شامل گزگز، خارش و سایر علائم می‌شود، مصرف شوند تا به کاهش علائم کمک کنند. به افرادی که این بیماری را دارند و ممکن است آن را شیوع دهند نیز ممکن است داروهایی تجویز شود تا احتمال ابتلای آنها و دیگران در آینده کمتر باشد. مراقبت در منزل: مراقبت‌های شخصی و در منزل نیز باید انجام شود. هنگام استحمام یا دوش گرفتن در آب گرم از پاک کننده‌های ملایم استفاده کنید. محل آسیب دیده را تمیز و خشک نگه دارید. لباس‌های نخی گشاد بپوشید تا محل مورد نظر راحت باشد. برای درمان باید به دکتر ارولوژ  مراجعه کنید. اورولوژی علمی است که به بیماری‌های مربوط به دستگاه تناسلی می‌پردازد. بنابراین برای در میان گذاشتن این مشکل با یک دکتر ارولوژیست در تماس باشید و آن را درمان نمایید. راه های پیشگیری روش‌های پیشگیری از تبخال دستگاه تناسلی همان روش‌هایی است که برای جلوگیری از سایر عفونت‌های مقاربتی انجام می‌شود. از انجام فعالیت‌های جنسی خودداری کنید یا تماس جنسی را فقط به یک شخص بدون عفونت محدود کنید. همچنین باید: در هر تماس جنسی از کاندوم لاتکس استفاده کنید و در صورت شیوع هرپس در ناحیه تناسلی یا هر جای دیگر از آمیزش خودداری کنید. ذکر این نکته نیز ضروری است که اگر مبتلا به تبخال هستید، باید با شریک زندگی (جنسی) خود صحبت کنید و به او بگویید که شما این مشکل را دارید و خطر شیوع وجود دارد. استفاده از کاندوم ممکن است به کاهش این خطر کمک کند اما به طور کامل خطر را از بین نمی‌برد. وجود زخم یا علائم دیگر تبخال می‌تواند خطر شیوع آن را افزایش دهد. حتی اگر علائمی نداشته باشید، باز هم می‌توانید شریک جنسی خود را آلوده کنید. بیشتر بخوانید : بیماری های مقاربتی میزان شیوع تبخال دستگاه تناسلی در صورت داشتن تماس جنسی با شخصی که به HSV مبتلا است، انتقال به راحتی صورت می‌گیرد. حتی اگر فرد ناقل علائمی نداشته باشد نیز امکان ابتلا وجود دارد. منظور از تماس جنسی موارد زیر

علت ورم پروستات که به آن BPH نیز می‌گویند، مسئله ای است که ذهن مردانی که دچار این عارضه شده اند را به خود مشغول می‌کند. در صورتی که به دنبال یافتن علت ورم پروستات خود یا اطرافیان هستید، در این مقاله با ما همراه باشید تا دلایل احتمالی این بیماری را مورد بررسی قرار دهیم.  بیشتر بخوانید: اندازه طبیعی پروستات چند میلیمتر است؟ دلایل ورم پروستات افزایش سن با افزایش سن، این بیماری شایع تر می‌شود. مطالعات نشان داده است که شیوع BPH در مردان بالای 80 سال می‌تواند تا 90 درصد باشد. همزمان با افزایش سن تغییرات هورمونی نیز در مردان به طور محسوسی به وجود می‌آیند، به ویژه تغییرات در سطح هورمون‌های جنسی مانند تستوسترون و استروژن که در ورم پروستات نقش دارند. با افزایش سن مردان، افزایش تدریجی سطح استروژن و کاهش سطح تستوسترون ممکن است منجر به بزرگ شدن غده پروستات شود. این عدم تعادل هورمونی می‌تواند تعادل بین رشد سلولی و مرگ سلولی در پروستات را مختل کند و منجر به هایپرپلازی شود. عدم تعادل هورمونی  آندروژن‌ها، به ویژه تستوسترون، نقش مهمی در ایجاد BPH دارند. تستوسترون توسط آنزیمی در بدن قوی‌تر می‌شود و سپس روی غده پروستات تأثیر گذاشته، رشد آن را تحریک می‌کند و منجر به ورم آن می‌شود. استروژن که یک هورمون زنانه در نظر گرفته می‌شود، بر بزرگ شدن غده پروستات نیز تأثیر دارد. با افزایش سن مردان، به دلیل تبدیل تستوسترون به استروژن توسط آنزیم آروماتاز، سطح استروژن به تدریج افزایش می‌یابد. استروژن می‌تواند تکثیر سلولی و رشد بافت در پروستات را تقویت کند و به طور بالقوه ای علت ورم پروستات باشد. تعادل بین آندروژن‌ها و استروژن برای حفظ عملکرد طبیعی پروستات بسیار مهم است. عدم تعادل بین این هورمون‌ها ممکن است منجر به ورم پروستات شود. ژنتیک و ورم پروستات شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند عوامل ژنتیکی در ورم پروستات نقش دارند. چندین مطالعه، تغییرات ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده اند که با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط است. این عوامل ژنتیکی می‌توانند بر جنبه‌های مختلف رشد پروستات، متابولیسم هورمون‌ها و التهاب تأثیر بگذارند و به ایجاد BPH منجر شوند.  به این معنی که افراد با سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری در معرض خطر بیشتری هستند. این امر نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی در ایجاد BPH نقش دارند.  التهاب در پروستات  التهاب مزمن در پروستات با ابتلا به ورم پروستات رابطه‌ی مستقیمی دارد. التهاب در غده پروستات می‌تواند باعث ایجاد یک سری رویدادهای سلولی و مولکولی شود که باعث بزرگ شدن پروستات کمک می‌شوند. اعتقاد بر این است که التهاب مزمن تعادل بین تکثیر سلولی و مرگ سلولی را مختل می‌کند و منجر به رشد بیش از حد بافت پروستات می‌شود که در BPH مشاهده می‌شود. عدم تعادل انتقال دهنده‌های عصبی سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک در تنظیم رشد پروستات نقش دارند. سیستم عصبی سمپاتیک که اغلب پاسخ “جنگ یا گریز” نامیده می‌شود، انقباض عضله‌ای در پروستات را تحریک می‌کند و در نگه داشتن ادرار نقش دارد. از سوی دیگر، سیستم عصبی پاراسمپاتیک، که به عنوان پاسخ “استراحت و هضم” شناخته می‌شود، عضله پروستات را شل می‌کند و امکان ادرار را فراهم می‌کند. عدم تعادل در فعالیت این دو سیستم می‌تواند تنظیم طبیعی رشد پروستات را مختل کند و منجر به ورم پروستات شود. به عنوان مثال، یک سیستم عصبی سمپاتیک بیش فعال و یا یک سیستم عصبی پاراسمپاتیک کم کار می‌تواند منجر به افزایش انقباض عضلات صاف در پروستات شود و باعث علائم ادراری مرتبط با BPH شود. سایر انتقال دهنده‌های عصبی مانند سروتونین و دوپامین نیز ممکن است در BPH نقش داشته باشند. سطوح تغییر یافته یا اختلال در تنظیم این انتقال دهنده‌های عصبی می‌تواند تعادل بین ماهیچه‌های پروستات را مختل کند و منجر به بزرگ شدن غده پروستات شود.  انسداد خروجی مثانه با بزرگ شدن غده پروستات، مجرای ادرار، لوله‌ای که ادرار را از مثانه خارج می‌کند، فشرده می‌شود. این انسداد می‌تواند منجر به علائم ادراری مانند جریان ضعیف ادرار، تکرر ادرار و مشکل در تخلیه کامل مثانه شود. با گذشت زمان، عضلات مثانه ممکن است بیش از حد فعال و ضخیم شوند و انسداد را بدتر کنند. انسداد خروجی مثانه، که اغلب توسط BPH ایجاد می‌شود، می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد ادرار تأثیر بگذارد و به علائم مرتبط با BPH منجر شود. بیشتر بخوانید: علائم و نشانه های سرطان پروستات چیست؟ سندروم متابولیک سندرم متابولیک، مجموعه ای از شرایط از جمله چاقی، فشار خون بالا، قند خون بالا و سطوح غیرطبیعی کلسترول است که با افزایش خطر ابتلا به BPH مرتبط است. تصور می‌شود که سندرم متابولیک باعث التهاب مزمن، عدم تعادل هورمونی و مقاومت به انسولین می‌شود که همگی می‌توانند در ابتلا و حاد شدن ورم پروستات نقش داشته باشند.  مصرف برخی داروها برخی از داروهایی که برای درمان فشار خون تجویز می‌شوند، ممکن است با تاثیر بر عضلات مثانه و دیگر بخش‌ها، منجر به ورم پروستات شوند.  نتیجه گیری دلایلی که در این مقاله بررسی شدند، تنها علل مبتلا به ورم پروستات نیستند و در صورتی که به این بیماری مبتلا شده اید و یا علائم مشکوکی دارید، برای بررسی علت ورم پروستات خود فورا باید به یک اورولوژیست مراجعه کنید. حتما بخوانید: سرطان پروستات سوالات متدوال علت ورم پروستات