واریکوسل زمانی بروز پیدا می کند که وریدها در داخل کیسه بیضه بزرگ می شوند. به این رگها شبکه پامپینی فرم گفته می شود. از بین صد مرد ، ده تا پانزده نفرمبتلا به واریکوسل هستند. بیماری واریکوسل زمانی اتفاق می افتد که وریدهای شبکه پامپینی فرم در کیسه بیضه بزرگ می شوند. این رگها مانند رگهای واریسی هستند (رگهای پیچ خورده ، متورم ، که در ساق پا یافت می شود). واریکوسل در دوران بلوغ بروز پیدا می‌کند و بیشتر در سمت چپ کیسه بیضه دیده می شود. این به این دلیل است که آناتومی مردان در هر دو طرف یکسان نیست. حدود 10 تا 15 پسر از 100 نفر مبتلا به واریکوسل هستند. در بیشتر مواقع ، واریکوسل هیچ مشکلی ایجاد نمی کند و بی ضرر است. این بیماری به ندرت ممکن است باعث درد ، مشکلات مربوط به باروری یا کوچک شدن یک بیضه شود.
واریکوسل چگونه به وجود می آید؟
دستگاه تناسلی مردان اسپرم می سازد ، ذخیره می کند و آن را حرکت می دهد. بیضه ها محل ساخت اسپرم ها و برخی هورمون ها می باشند. اسپرم در حین حرکت از طریق لوله پیچ خورده (اپیدیدیم) پشت هر بیضه بالغ می شود. اسپرم از هر اپیدیدیم با استفاده از لوله ای به نام مجرای دفران به پروستات می رود. هنگام انزال ، مایع منی با اسپرم در پروستات مخلوط می شود و منی ایجاد می کند. مایع منی از طریق مجرای ادراری عبور می کند و از انتهای آلت تناسلی خارج می شود. طناب اسپرماتیک مجرای عروقی و شریان بیضه را نگه می دارد که خون را به بیضه می رساند. بیضه ها برای تولید و بهبود عملکرد اسپرم به حرارت خاصی از بدن که کمتر از حرارت اصلی بدن ما است نیاز دارند. حرارت بدن در کیسه بیضه حدود پنج درجه کمتر از شکم یا لگن است.
دلایل ابتلا به واریکوسل
اکثر مردان مبتلا به واریکوسل هیچ علامتی ندارند. برخی از آنها ممکن است مبتلا به ناباروری و کند شدن رشد بیضه چپ در دوران بلوغ شوند. واریکوسل ممکن است عامل مشکلات ناباروری در چهار نفر از هر ده مرد باشد. عوامل متعددی ممکن است منجر به بروز این بیماری شوند. خوب کار نکردن دریچه های ورید یکی از عوامل بروز بیماری واریکوسل است. اگر جریان خون کند باشد، ممکن است خون در رگها جمع شود. همچنین رگهای بزرگتری که از بیضه ها به سمت قلب حرکت می کنند در سمت چپ و راست به طور متفاوتی به هم متصل شده اند. بنابراین فشار بیشتری در سمت چپ لازم است تا جریان خون از طریق رگها به سمت قلب حرکت کند. اگر خون به عقب برگردد یا در رگها جمع شود، می تواند باعث متورم شدن آنها شود. غدد لنفاوی متورم یا سایر توده های پشت شکم ممکن است جریان خون را مسدود کنند که می تواند منجر به تورم ناگهانی وریدهای کیسه بیضه شود. این عارضه معمولا با درد همراه است.آیا بیماری واریکوسل شایع است؟
از هر 100 مرد 15 نفر مبتلا به واریکوسل هستند. از هر 10 مردی که برای مشکلات باروری مورد آزمایش قرار گرفته اند، 4 نفر دچار واریکوسل و کاهش حرکت اسپرم هستند. بیماری واریکوسل از طریق معاینه‌ی بیضه ها تشخیص داده می‌شود.
علائم بیماری واریکوسل
این بیماری علائم زیر را شامل می‌شود:- مشکلات باروری
- درد
- رشد کند بیضه سمت چپ
- تولید غیرطبیعی مایع منی
عمل جراحی واریکوسل
روش های زیادی برای انجام جراحی واریکوسل وجود دارد. همه باعث مسدود شدن جریان خون در رگهای شبکه اعصاب می باشد. جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. این جراحی در دو روش مختلف انجام می شود در ادامه آنها را با هم مرور می‌کنیم: واریکوسلکتومی میکروسکوپی: با استفاده از این تکنیک ، جراح یک برش 1 سانتی متری بالای کیسه بیضه ایجاد می کند. با استفاده از میکروسکوپ، جراح تمام رگهای کوچک را به هم وصل می کند و از طریق عروق، از شریان های بیضه و تخلیه لنفاوی جلوگیری می کند. این روش 2 تا 3 ساعت طول می کشد و بیمار در همان روز ترخیص می شود. واریکوسلکتومی لاپاراسکوپی: در این تکنیک ، جراح لوله های نازکی را در شکم قرار داده و سپس رگ ها را می‌بندد. این روش حدودا 30 الی 40 دقیقه طول می کشد. بیمار در همان روز مرخص می شود.نتایج جراحی
از آنجا که جراحان از برش های کوچکتر در عضله برای جراحی باز استفاده می‌کنند، زمان بهبود و درد در جراحی میکروسکوپی و لاپاراسکوپی تقریباً یکسان است. جراحی ممکن است عوارض زیر را به دنبال داشته باشد که عبارتند از:
- بازگشت بیماری
- آسیب به شریان بیضه
